Rehber (رهبر) (çoğ. rehberân)

Farsça “yol gösteren, kılavuz” anlamındaki rehber, Alevilik ve Bektaşilik’te talipleri yola hazırlayan, onlara manevi öncülük yapan ve pir/dede ile talip arasında köprü görevi gören kişiyi ifade eder.

ETİMOLOJİ

Farsça “rāh” (yol) ve “ber” (götüren) sözcüklerinin birleşiminden oluşur. “Yol götüren, yola ileten” anlamını taşır.

GÖREV VE İŞLEVLERİ

  1. Yola Hazırlık:
  • Talip adayını eğitme
  • Yolun kurallarını öğretme
  • Edep ve erkân bilgisi verme
  • Dört Kapı Kırk Makam’ı anlatma
  • On İki İmamları tanıtma
  1. Aracılık Görevi:
  • Talip ile pir/dede arasında iletişimi sağlama
  • İkrar verecek talibi pire/dedeye götürme
  • Musahiplik ceminde musahip adaylarına rehberlik etme
  1. Gözetim ve Denetim:
  • Taliplerin yola uygunluğunu denetleme
  • Düşkünlük durumlarını pirine/dedesine bildirme
  • Talibin ikrarına kefil olma

REHBER OLMA KOŞULLARI

Rehber olacak kişide aranan temel özellikler:

  • Yol ehli (ikrarlı) olmak
  • Musahipli olmak
  • Yolun gereklerini yerine getirmiş olmak
  • Toplum tarafından güvenilir kabul edilmek
  • Alevi-Bektaşi erkânını iyi bilmek
  • Eline, diline, beline sahip olmak

CEM’DEKİ KONUMU

Rehber, On İki Hizmet’ten biri olan rehberlik postunda oturur. Cemlerde:

  • Talibi meydana getirir
  • Görülecek hizmetlerde talibe yardımcı olur
  • Dâr’a duracak canları meydana getirir
  • Lokma hizmetinde görev alır

GÜNÜMÜZDE REHBERLİK

Modern dönemde rehberlik kurumu bazı değişimler yaşamıştır:

  • Kent yaşamının getirdiği zorluklar
  • Geleneksel yapının zayıflaması
  • Yeni nesillere aktarımda yaşanan sorunlar
  • Rehberlik kurumunun işlevselliğini kısmen yitirmesi

Ancak Alevi-Bektaşi toplumunda rehberlik kurumu, özellikle kırsal kesimde ve geleneksel yapının korunduğu yörelerde önemini korumaktadır.

KAYNAKÇA

  1. Yaman, Ali (2004). Alevilik’te Dedelik ve Ocaklar. İstanbul: Karacaahmet Sultan Derneği Yayınları.
  2. Korkmaz, Esat (2005). Alevilik ve Bektaşilik Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Anahtar Kitaplar.
  3. Uludağ, Süleyman (2012). Tasavvuf Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
  4. Mélikoff, Irène (2010). Hacı Bektaş: Efsaneden Gerçeğe. İstanbul: Cumhuriyet Kitapları.
  5. Bozkurt, Fuat (2006). Buyruk: İmam Cafer-i Sadık Buyruğu. İstanbul: Kapı Yayınları.
  6. Gölpınarlı, Abdülbâki (1995). Vilâyet-nâme: Menakıb-ı Hünkâr Hacı Bektâş-ı Veli. İstanbul: İnkılap Kitabevi.